ازدواج را زمانی موقت گویند که برای مدت معینی واقع شود  و هرگاه در طبیعت آن اختلاف شود نکاح دائمی محسوب

می شود . در عقد موقت مدت آن باید کاملا مشخص شود و ضمانت اجرای تخلف از این ماده قانونی بطلان نکاح است.

در نکاح موقت مهریه باید معین شود و عدم ذکر آن باعث بطلان عقد می شود و در این نوع از  عقد موت زن در اثنای

مدت موجب سقوط مهریه  نمی شود و همچنین اگر شوهر تا آخر مدت با وی نزدیکی نکند . همچنین اینکه اگر شوهر

قبل از نزدیکی تمام مدت نکاح را ببخشد باید نصف مهریه اورا بدهد .  در عقد دائم نفقه زن با شوهر است اما در عقد

موقت نفقه وی زمانی با شوهر است که شرط شده باشد یا عقد مبنی بر آن جاری شود . از دیگر تفاوتهای این دو نوع

عقد موضوع ارث است در عقد دائم زوجیناگر ممنوع از ارث نباشند از یکدیگر ارث می برند و در ازدواج موقت زوجین

ازهم ارث نمی برند .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: